🤯ΜΙΛΑΝΕ ΞΑΝΑ ΟΙ ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ ΤΩΝ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΩΝ.

ΟΙ ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΝΟΧΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΞΕΣΗΚΩΜΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ.

Γράφει ο Νικόλαος Παντελιός 

Στο ίδιο έργο θεατές.

Κάποιοι ενοχλήθηκαν από τους ανθρώπους που επαναστατούν.

Για ακόμα μια φορά κάποιοι κάνουν τα στραβά μάτια στο καθημερινό θέατρο του παραλόγου που ζούμε και τους ενοχλεί που οι αγρότες κλείνουν δρόμους. 

Οι ψευτοευαίσθητοι του καναπέ καταγγέλλουν τα μπλόκα.

Είναι οι ίδιοι που σιώπησαν όταν τσακίζονταν ζωές εν καιρώ κορονοχούντας.

Οι βολεμένοι της σήψης, που υπηρετούν τα αφεντικά τους και πολεμούν τον Έλληνα σε κάθε έκφανσή.

Μιλάνε πάλι οι ίδιοι κομματικοί στρατοί, βγήκαν στην πιάτσα ξανά τα τρολ του συστήματος.

Αυτοί που θυμήθηκαν ξαφνικά τον λαό και τους έπιασε ο… «πόνος».

Αυτοί που κατά το δοκούν ανάλογα και επιλεκτικά γίνονται ευαίσθητοι. 

Αυτοί που τρέχουν να υπερασπιστούν το "δικαίωμα" να μην κλείνουν οι δρόμοι, λες και οι δρόμοι είναι πιο ιεροί από την Πατρίδα, από τον κόπο του αγρότη, από την ίδια την επιβίωση της Ελλάδας.

Είναι οι ίδιοι που ξέπλεναν το σύστημα όταν αυτό τσάκιζε ανθρώπους.

Οι ίδιοι που μας έλεγαν και εμάς τους υγειονομικούς υπαλλήλους...

"Αν εργάζεστε στην υγεία, δεν έχετε δικαίωμα να αρνηθείτε τον εμβολιασμό C19».

"Είναι απαράδεκτο να μην το κάνετε (εμβόλιο Covid19) για οποιοδήποτε λόγο ".

Λες και όσοι εργάζονται στον τομέα της υγείας είμαστε τα ινδικά χοιρίδια των φαρμακοβιομηχανιών και της μίζας.

Τα πειραματόζωα που θα πρέπει να δεχόμαστε κατά την κρίση τους οποιαδήποτε σκεύασμα στο σώμα μας χωρίς αντίρρηση.

Είναι οι ίδιοι που χλεύαζαν τους υγειονομικούς όταν τους πέταξαν παράνομα σε αναστολή.

Οι ίδιοι που γλείφουν το σύστημα κάθε φορά που αυτό καταστρέφει ζωές.

Και τώρα… έχουν γνώμη.

Τώρα τους ενοχλεί ο κλειστός δρόμος.

Ναι, "κύριοι" , έχετε δίκιο, κανείς δεν έχει δικαίωμα να κλείνει τους δρόμους.

Όπως κανείς δεν έχει δικαίωμα να έχει κόμμα και να χρωστάει 500 εκατομμύρια στον ελληνικό λαό.

Όπως κανείς δεν έχει δικαίωμα να ξεπουλάει τη χώρα κομμάτι-κομμάτι.

Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κλέβει και να υπονομεύει την πατρίδα του, να κάνει κουρελόχαρτο το σύνταγμα και να την προδίδει χωρίς να τιμωρείται.

Όπως κανείς δεν είχε δικαίωμα να πνίγει εσκεμμένα τον πρωτογενή τομέα για να αγοράζουμε αδρά προϊόντα από το εξωτερικό.

Ο αγρότης δεν κλείνει τον δρόμο για την δημιουργία εντυπώσεων.

Κλείνει τον δρόμο γιατί του κλείνουν το σπίτι.

Γιατί το κράτος τον γονατίζει με φόρους-λαιμητόμο, με ρεύμα-φωτιά, με καύσιμα που έγιναν χρυσός.

Γιατί οι νόμοι γράφονται για πολυεθνικές και όχι για Έλληνες.

Αν πέσει ο αγρότης, πέφτουμε όλοι.

Χωρίς αγρότες, δεν υπάρχει Ελλάδα.

Χωρίς τον πρωτογενή τομέα θα πεινάσουμε όλοι.

Και αυτοί που σήμερα κλαψουρίζουν για ένα μπλόκο, αύριο θα ψάχνουν ελληνικό ψωμί και θα βρίσκουν τα εισαγόμενα σκουπίδια υπερτιμημένα.

Οι αγρότες δεν ζητούν προνόμια, αλλά ζητούν δικαιοσύνη, ζητούν το αυτονόητο, να ζήσουν από τον ιδρώτα τους.

Και έχουν κάθε δικαίωμα να φωνάζουν, γιατί έχουν δίκιο.

Για ακόμα μια φορά τα ΜΜΕξαπάτησης θάβουν την αλήθεια, για ακόμα μια φορά πολιτικοί που χρωστάνε εκατομμύρια παίζουν θέατρο.

Και φυσικά αν θέλουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους, υπάρχουν και εκείνοι που στο βωμό της ατζέντας 2030 - κλιματικής απάτης, ονειρεύονται μια κοινωνία να τρώει έντομα, έναν πλανήτη να αφαιρέσει το κρέας από τις διατροφικές του συνήθειες.

Στο βωμό της σκοπιμότητας του κέρδους και της υποταγής στον ανάποδο κόσμο. 

Οι αγρότες είναι το τελευταίο ανάχωμα πριν γίνει η Ελλάδα αποικία χωρίς Έλληνες.

Και όποιος πολεμάει τους αγρότες, πολεμάει την ίδια τη Χώρα.

ΥΓ Το φωνάζω από την πρώτη μέρα και θα το φωνάζω μέχρι να ξυπνήσουν όλοι.

Η τυραννία δεν στέκεται όρθια από τη δύναμη του τυράννου.

Στέκεται από την ανοχή των πολιτών που σκύβουν το κεφάλι.

Όσο αποδεχόμαστε την επιβολή, όσο συνηθίζουμε τη σκλαβιά, όσο κάνουμε πως δεν βλέπουμε τη βία της εξουσίας, τόσο οι φασίστες θα ανεβαίνουν επίπεδο.

Θα πατούν πάνω στον φόβο μας, θα χτίζουν πάνω στη σιωπή μας, και κάθε φορά θα έρχονται με κάτι χειρότερο, πιο σκοτεινό, πιο απάνθρωπο.

Η τυραννία δεν καταρρέει από μόνη της.

Δεν κουράζεται, δεν σταματά, δεν αλλάζει.

Καταρρέει μόνο όταν οι άνθρωποι που τη συντηρούν, από φόβο, συνήθεια ή παραίτηση αποφασίζουν να τραβήξουν την πρίζα.

Η ελευθερία δεν χαρίζεται.

Κατακτιέται.

Και η στιγμή που θα αποφασίσουμε να πούμε ένα μεγάλο "όχι" θα είναι η στιγμή που ο εχθρός θα χάσει το μοναδικό του όπλο, τη δική μας ανοχή.

Με εκτίμηση Νικόλαος Παντελιός διασώστης ΕΚΑΒ εκπρόσωπος τύπου Π.Ο.Ε.Υ. Πανελλήνια Ομάδα Επαγγελματιών Υγείας