⚠️ ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΣ Η ΑΡΡΩΣΤΗ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΠΙΝΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ

Γράφει ο Νικόλαος Παντελιός

Εισαγωγή :

Οι επαναστάσεις πάντα ξεκινούν από τον λαό για να προδοθούν από τις εξουσίες.

Γιατί η φωτιά της αντίστασης ξεκινά από τον λαό, αλλά την κατάσβεση την αναλαμβάνουν τα τσιράκια, οι προδότες και οι δοσίλογοι.

Κυρίως κείμενο :

Η Ελλάδα δεν πάσχει από έλλειψη πόρων, μυαλών ή δυνατοτήτων. Πάσχει από κάτι βαθύτερο, πιο ύπουλο και ριζωμένο στο συλλογικό της DNA... ο Έλληνας δεν έμαθε ποτέ να είναι πολίτης και να στέκεται όρθιος, εδώ και χρόνια παραμένει υπήκοος, ραγιάς, υποτακτικός. Κληρονόμος μιας υποτακτικής ψυχολογίας που διαμόρφωσε ο τότε Οθωμανικός ζυγός και που, όσο κι αν μιλάμε για “επανάσταση”, δεν ξεριζώθηκε ποτέ από το μεδούλι του.

Διότι στην ψυχή της χώρας επιβίωσαν δύο τουρκογενείς πυλώνες που έγιναν “πολιτική κουλτούρα” στη νεοελληνική αντίληψη.

"Το ρουσφέτι και το μπαξίσι".

Το ρουσφέτι, δηλαδή η εξυπηρέτηση, η χαριστική πράξη, ο “δικός μας άνθρωπος” που λέμε, και αυτό έγινε ο άξονας της κοινωνικής λειτουργίας.

Και το μπαξίσι, ή αλλιώς η συναλλαγή, το λάδωμα, η μίζα, η μικρή ή μεγάλη πληρωμή για να κινηθεί ο μηχανισμός· αυτή η νοοτροπία έγινε ο κανόνας της επιβίωσης μέσα σε ένα στρεβλό και σάπιο κράτος.

Αυτά τα δύο εργαλεία, κατάλοιπα μιας εποχής υποταγής, έγιναν ο τρόπος με τον οποίο ο νεοέλληνας έμαθε να αναπνέει πολιτικά.

Και έτσι δημιουργήθηκε μια κοινωνία που δεν ζήτησε ποτέ δικαιώματα, αλλά μόνο χάρες.

Μια κοινωνία που δεν απαίτησε ποτέ λογοδοσία, αλλά μόνο γνωριμίες.

Μια κοινωνία που δεν εξεγέρθηκε για την αδικία, αλλά για την εξαίρεση της αδικίας από τον εαυτό της.

Κι έτσι φτάσαμε στο σήμερα.

Ο νεοέλληνας ψηφίζει, αλλά δεν συμμετέχει.

Διαμαρτύρεται, αλλά δεν διεκδικεί.

Φοβάται την εξουσία αντί να τη λογοδοτεί.

Υποτάσσεται στο κράτος αντί να το ελέγχει.

Και, ακόμα χειρότερα, απέχει από τα κοινά, την ίδια του τη ζωή και δεν έχει συμμετοχή στην εκλογή του διαφορετικού.

Το ίδιο το σύστημα βολεύεται από όλη αυτή τη σαθρή κανονικότητα γιατί τον θέλει ακριβώς έτσι.

Φοβικό, εξαρτημένο, χειραγωγήσιμο, υποτακτικό.

Όταν ο πολίτης δεν έχει συνείδηση της δύναμής του, η εξουσία γίνεται ανεξέλεγκτη, γίνεται η ίδια του η φυλακή.

Όταν ο πολίτης λειτουργεί ως ικέτης, το κράτος γίνεται εισπράκτορας και επιβάλλει την ακόρεστη ασυδοσία του πιο βίαια.

Όταν ο πολίτης αποδέχεται την υποταγή του, η δημοκρατία καταρρέει και τη θέση της παίρνει η δικτατορία, με οποιαδήποτε μορφή.

Και αυτό ακριβώς ζούμε.

Μια βαθιά υποτακτική κοινωνία, με την άμεση επιβολή ενός τυραννικού καθεστώτος.

Η Ελλάδα, και γενικότερα η Ευρώπη σήμερα, δεν κυβερνιέται από αγνούς και καθαρούς πολιτικούς, αλλά από ανδρείκελα με έπαρση και απόλυτη τυχοδιωκτική αντίληψη.

Τα νέα πολιτεύματα σε καμία περίπτωση δεν σέβονται τον πολίτη, αλλά αντίθετα τον χρησιμοποιούν, τον χειραγωγούν για τους σκοπούς και τις ατζέντες τους.

Και εδώ έρχεται ο "ραγιαδισμός”, που ουσιαστικά δεν είναι ιστορική ανάμνηση, αλλά ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η δημόσια διοίκηση, είναι η καθημερινότητα, η νοοτροπία, η πολιτική σκηνή και οι θεσμοί.

Είναι τρόπος ζωής! 

Και έτσι, ο ίδιος ο πολίτης σπρώχνει τη χώρα του στη σήψη.

Όχι επειδή είναι κακός, αλλά επειδή δεν έμαθε ποτέ να είναι κυρίαρχός, επαναστάτης.

Του έμαθαν μόνο να επιβιώνει και να κοιτά “την πάρτη του”, “κι ας καεί ο γείτονας”.

Στην Ελλάδα πάντα... 

Οι μειονότητες επαναστατούν και οι πλειονότητες καταστέλλουν.

Η πραγματική μάχη, η μάχη που χρειάζεται η Ελλάδα αυτή τη στιγμή, δεν είναι μόνο πολιτική, αλλά πολιτισμική, μια μεγάλη εσωτερική σύγκρουση, μια διαφορετική κοινωνική αντίληψη με πλούσια γενικότερη παιδεία.

Δεν είναι κομματική, αλλά ψυχική και πνευματική.

Όχι απαραίτητα οικονομική ή ρουσφετολογική.

Πρέπει να τελειώσουμε με τον νέο ραγιά, με αυτή την υποταγή του και ας είναι η πλειοψηφία αυτού του τόπου.

Πρέπει να εξαλείψουμε τον φόβο του και την υποταγή του.

Να αλλάξουμε όλη αυτή τη νοοτροπία!

Ο πολίτης είναι το κράτος.

Και αν δεν το καταλάβει, τίποτα δεν θα αλλάξει.

Η Ελλάδα θα σταθεί όρθια ξανά όταν αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι!

Η Δημοκρατία δεν είναι απλώς ένα πολίτευμα, είναι η θεμέλια υπόσχεση ότι η εξουσία ανήκει στον λαό.

Πηγάζει από αυτόν και επιστρέφει σε αυτόν, όχι ως χάρη, αλλά ως αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα.

Οι πυλώνες της Δημοκρατίας είναι αδιαπραγμάτευτοι, είναι 

η λαϊκή κυριαρχία, η συναίνεση των κυβερνωμένων, η αρχή της πλειοψηφίας, η προστασία των μειονοτήτων και των θεμελιωδών δικαιωμάτων κάθε ανθρώπου.

Σε αυτά προστίθεται ο απόλυτος πυρήνας της πολιτικής ελευθερίας.

Η ατομική μας ευθύνη απέναντι στη δημοκρατία, την ελευθερία και το μέλλον μας είναι τεράστια, ειδικότερα αυτές τις σκοτεινές εποχές!

Με εκτίμηση Νικόλαος Παντελιός διασώστης ΕΚΑΒ εκπρόσωπος τύπου Π.Ο.Ε.Υ. Πανελλήνια Ομάδα Επαγγελματιών Υγείας

Όλη η συνέντευξή του κυρίου Νίκου Σίμου στην εκπομπή Militaire.gr Paris Karvounopoulos 

https://youtu.be/otPgMIX_n0s?si=yUXxYyxAdDzoPAVb